Levende Doden

Scan de QR-code op een graf en kom alles te weten over de personen die in het graf liggen.

Het bezoeken van begraafplaatsen is een populaire bezigheid, zeker als deze oud zijn, zoals het RK kerkhof van Blauwhuis. De ‘tombstone tourists’ hebben zelfs een naam: tafofielen. Er zijn verenigingen van funeraire grafkunst, in Belgie heb je een museum voor de grafkunst, er zijn websites met fotos van alle grafstenen in Nederland en er zijn zelfs proefschriften over begraafplaatsen.

Uit dat proefschrift blijkt dat mensen niet alleen “overledenen komen opzoeken, maar juist veelal […] de begraafplaats bezoeken voor een rustige wandeling, om te lezen, hard te lopen, funeraire kunst te bekijken, te mediteren en te genieten van de natuur en de rust die niet te vinden is in andere publieke ruimtes en parken.”

Kortom, de begraafplaats trekt. En bij het bezoeken van een begraafplaats trekt niet alleen de serene rust, de mooie natuur, de interessante grafmomument en de eventuele voorouders, maar zoekt men vooral verhalen, en ook naar drama.

Want in dit culturele landschap, waar mensen reflecteren op hun eigen sterfelijkheid, proberen ze zich een beeld te vormen van wie deze mensen waren, hoe zij leefden, en wat de grote gebeurtenissen in hun leven waren. Een steen waar een moeder met vijf kinderen ligt die allemaal in een tijdspan van vier maanden zijn gestorven, tart natuurlijk onze verbeelding. Maar die stenen spreken uiteindelijk niet.

Het is de moeite waard om de begraafplaatsen levend te houden, en dat is het doel van die QR Code. In het buitenland wordt dit al een aantal jaren gedaan. Nou is dat natuurlijk geen argument, maar voor bezoekers van het kerkhof in Blauwhuis zou het interessant zijn om, op vrijwillige basis, de doden wat tot leven te brengen.

Voor meer informatie kunt U contact opnemen met Sietske Galama via sietskeinbeiroet@gmail.com.